Kręgi lokalne

Organizatorom udało się nakłonić do współpracy kolejnego sponsora, co zarówno dla uczestników, jak i prowadzących konkurs jest ogromnie ważne. Jest to Browamator, najdłużej w Polsce działający internetowy sklep z akcesoriami dla piwowarów domowych. Dla pierwszych 15 piwowarów, którzy prześlą swoje piwa na konkurs, Browamator zapewnił poręczne torby. Warto w tym miejscu przypomnieć, że konkursowe piwa przyjmowane są przez organizatorów już od 1 maja.

To nie koniec nowości informacyjnych w związku z I CKPD. Konkurs prowadzony jest w dwóch kategoriach: monachijskie jasne i dry stout. Poniżej – krótkie charakterystyki obu stylów:
 

Munich Helles

Aromat
Przyjemny zbożowo słodki, dominuje czysty zapach słodu pilzneńskiego. Niski do średnio niski korzenny zapach szlachetnego chmielu i lekki aromat DMS (wynikający z pilzneńskiego słodu) na drugim planie. Brak aromatów estrowych oraz dwuacetylu.

Wygląd
Średnio żółty do blado złotego, klarowne z kremową białą pianą.

Smak
Delikatnie słodkawy, słodowy profil. Smaki zbożowe i słodu pilzneńskiego dominujące wraz z niską do średnią goryczką, która wspiera słodowe smaki na podniebieniu. Niski do umiarkowany smak szlachetnego chmielu. Finisz i posmak pozostają słodowe. Czyste, brak estrów owocowych, brak dwuacetylu.

Tekstura
Średnia treściwość, średnie nagazowanie, równa (gładka) słodowość bez cierpkich nutek.

Ogólne wrażenie
Słodowe, ale w pełni złagodzone wpływy słodu pilzneńskiego.

Komentarz
Nie jak Pilsner, ale jak jego kuzyn. Munich Dunkel i Helles są piwami akcentowanymi słodowo, które nie są pełni słodkie, ale raczej skoncentrowane na smaku słodowym wraz z podkreśloną goryczką chmielową w roli pomocniczej. Historia: Stworzone w Monachium w 1895 w browarze Spaten przez Gabriela Sedlmayra by konkurować z piwami w stylu Pilsner.

Surowce
Woda o średniej zawartości węglanów, słód pilzneński, niemieckie szlachetne odmiany chmieli.

Podstawowe informacje
Gęstość początkowa: 11.2 - 12.6 °Blg
Goryczka: 16 – 22 IBU
Gęstość końcowa: 2 – 3.1°Blg
Kolor: 3 – 5 SRM
Alkohol objętościowo: 4.7 – 5.4%

Komercyjne przykłady
Weihenstephaner Original, Hacker-Pschorr Münchner Gold, Bürgerbräu Wolznacher Hell Naturtrüb, Mahr's Hell, Paulaner Premium Lager, Spaten Premium Lager, Stoudt's Gold Lager 

Stout

Aromat
Mocno wyczuwalne aromaty kawowe, palonego jęczmienia, może posiadać delikatne nuty kakaowe, czekoladowe lub drugoplanowe zbożowe. Estry słabo wyczuwalne lub brak. Brak dwuacetylu. Aromaty chmielowe od niskich po brak.

Wygląd
Kolor od ciemno-czarnego do brązowego wraz z rubinowymi odblaskami. Piana gęsta, brązowa (żółtobrązowa), długo utrzymująca się. To element charakterystyczny tego gatunku piwa.

Smak
Umiarkowanie palone, zbożowa ostrość, wraz z lekką do umiarkowaną kwasowością, oraz od średniej do mocnej goryczki chmielowej. Wytrawny kakaowy finisz który pochodzi od palonego zboża. Może zawierać smaki gorzko-słodkiej albo gorzkiej czekolady wyczuwalnej na podniebieniu, utrzymującej się do finiszu. Elementy wpływające na balans mogą zawierać kremowość, średnio-niską do brak owocowości i średnią do brak smaków chmielowych. Brak dwuacetylu.

Tekstura
Treściwość średnio lekka do średnio pełnej wraz z kremowym charakterem. Nagazowanie niskie, umiarkowane. Mimo wysokiej goryczki i dużego zasypu zbóż ciemnych to piwo w odczucie jest niesamowicie gładkie. Odczucia treściwości mogą być różne w zależności od gęstości (OG) piwa. Piwa lżejsze będą posiadały niższą treściwość. Może zawierać lekkie odczucie ściągania wynikające z użycia palonego zboża, ale ostrość nie jest mile widziana.

Ogólne wrażenia
Bardzo ciemne, palone, gorzkie, kremowe ale.

Komentarz
Jest to lana wersja piw znanych również jako Irish stout, Irish dry stout. Wersje butelkowe są warzone ze znacznie wyższym OG (gęstością początkową) i może być określana jako Foreign extra stout (jeśli jest naprawdę mocne). Większość komercyjnych wersji opiera się na palonym jęczmieniu, reszta używa słodu czekoladowego, słodu barwiącego (black malt) albo ich kombinacji. Poziom goryczki jest różny, jak również palony charakter, oraz wytrawność finiszu, co pozwala na szeroką interpretację przez piwowarów.

Historia
Styl wyewoluował jak efekt próby przejęcia sukcesu London Porter. Oryginalnie był bardziej pełny i treściwy. Kiedy browar oferował stouta i portera, stout był zawsze mocniejszym piwem (oryginalnie było nazywane Stout Porter). Nowoczesne wersje są warzone z niższym OG i już nie oznaczają większej mocy niż portery.

Surowce
Wytrawność pochodzi od dodania do słodu pale ale palonego niesłodowanego jęczmienia. Niesłodowane płatki jęczmienne mogą być dodane by nadać kremowość piwa. Mały dodatek (prawdopodobnie około 3%) kwaśnego (ang.soured) piwa jest czasami dodawany by nadać złożoność smaku (generalnie tylko przez Guinness'a). Woda jest przeważnie umiarkowanie węglanowa. Wysoki poziom węglanów nie nadadzą klasycznej wytrwałości.

Podstawowe informacje
Gęstość początkowa: 9 - 12,4°Blg
Goryczka: 30 – 45 IBU
Gęstość końcowa: 1,8 - 2,8°Blg
Kolor: 25 – 40 SRM
Alkohol objętościowo: 4 – 5%

Komercyjne przykłady
Guinness Draught Stout (także puszkowane), Murphy's Stout, Beamish Stout, O’Hara’s Celtic Stout, Russian River O.V.L. Stout, Three Floyd’s Black Sun Stout, Dorothy Goodbody’s Wholesome Stout, Orkney Dragonhead Stout, Old Dominion Stout, Goose Island Dublin Stout, Brooklyn Dry Stout
 

Arkadiusz Michalski, Piotr Sitek

Artykuły związane z I CKPD:

I Częstochowski Konkurs Piw Domowych - zapowiedź

I Częstochowski Konkurs Piw Domowych - zasady zgłoszeń